Kom, we geven de landbouw de schuld

Vorige week hielden de landbouwtitels V-focus en Vork het symposium 'Kom, we geven de landbouw de schuld'. De verdachte rol van de wetenschap en journalistiek in de beeldvorming over de land- en tuinbouw stond er centraal.

Scoringsdrift was een veel gebezigde term op het symposium. Journalisten en wetenschappers gaan eronder gebukt. Beide beroepsgroepen zijn gericht op het blootleggen van risico's en gevaar en het zichtbaar maken van de negatieve impact van menselijk handelen.

Dat staat op gespannen voet met nuance en objectiviteit, omdat de boodschap dat het wel meevalt nu eenmaal niet spannend is. Zonder nieuws is er ook niets te verkopen.

Andere oorzaak is het persoonlijke wereldbeeld van journalisten en wetenschappers. Bij NRC blijkt de helft van alle journalisten in Amsterdam te wonen en nog eens een groot deel is in de Randstad opgegroeid. Het platteland lijkt eindeloos ver weg en daarmee ook de wereld waarin voedsel wordt geproduceerd.

Maar daar staat ook wat tegenover. De land- en tuinbouw werd door sprekers en toehoorders wel wat makkelijk in een slachtofferrol geduwd. Alsof de zorg over de impact van voedselproductie op mens, dier en omgeving niet bestaat, of dat er geen problemen zijn die om een oplossing vragen. Het perspectief op de wereld bepaalt hoe je naar die wereld kijkt. Dat geldt voor journalistiek en wetenschap, maar ook voor land- en tuinbouw.