Gft als reststroom voor vee lijkt brug te ver

Toch zijn er in de praktijk heel veel mitsen en maren te bedenken rond de benutting van reststromen. Zo moet het inzamelingssysteem op de schop om de stroom groente-, fruit- en tuinafval (gft) van consumenten in te kunnen zetten voor diervoeding, legt onderzoeker Jim Groot van Wageningen University & Research (WUR) uit.

Groot sprak vorige week tijdens het symposium 'Ongebruikte reststromen' in het Gelderse Wageningen. Het werd gehouden door WUR en de Nederlandse Vereniging Diervoederindustrie als afsluiting van vierjarig onderzoek.

Om de kwaliteit van gft te garanderen, moet het op tijd worden opgehaald. Dat gaat veel geld kosten. Groot: 'De ophaalfrequentie is nu eens in de twee of drie weken. Dat moet terug naar twee tot drie keer in de week. Het gaat om veel kleinere hoeveelheden die je ophaalt.'

Groot deed hier op modelmatige wijze onderzoek naar met de data van 130 Nederlandse gemeenten die gescheiden afval ophalen. Als ze vrachtwagens laten rijden, kost dit tien keer zoveel als nu.

Maar het systeem van inzameling kan ook worden aangepast. Met een klein busje dat gft ophaalt, extra hubs en kleine afvalbakken. 'Dan kost het nog ongeveer het dubbele, vergeleken met de huidige situatie', stelt Groot. 'Of je moet zuur toevoegen bij huishoudens. Maar is dat realistisch? Het blijft duur als je het vergelijkt met een product als bierbostel, dat nu al wordt gebruikt in de veehouderij', geeft de WUR-onderzoeker aan.

Zo simpel mogelijk

'Als we iets willen veranderen, moeten we het zo simpel mogelijk houden', vindt Willem Elsinga. Hij heeft zowel ervaring in de mengvoerindustrie als in de afvalwerking en is nu zelfstandig projectleider.

In gft zit veel verontreiniging, zoals E. coli, salmonella en enterokokken. Reststromen van consumenten hebben veel kwaliteitsproblemen, daardoor zijn er wettelijke beperkingen voor wat ermee mag. Het belangrijkst is waarschijnlijk dat er dierlijk afval in zit.

Sinds de BSE-crisis is dierlijk afval in gft ten strengste verboden. Sporen van dierlijk weefsel worden altijd teruggevonden in gft. 'Een onontkoombare barrière', zegt Elsinga.

Vetzuren uit gft

De projectleider ziet wel een goede mogelijkheid om hoogwaardige vetzuren uit gft op te halen, die kunnen worden gebruikt als additieven in diervoeders. 'Daarvoor hoeven we de inzamelinfrastructuur niet aan te passen.'

Bij de huidige verwerking van gft wordt enerzijds compost en anderzijds biogas geproduceerd. Vetzuur kan uit het vergistingsproces worden gehaald. Daar ligt volgens Elsinga nog wel een probleem: 'Biogas is dan een grote concurrent. De prijs is bepalend.'